Ook dit weekend was er geen houden aan de Trail Buddies. Terwijl de meeste mensen met regenlaarzen naar de bakker gingen, gingen onze lopers liever met loopschoenen en doorweekte sokken op avontuur. We trekken met dit verslag van de Hoge Venen naar de Franse Alpen, met onderweg 100 kilometers slijk, 24 uur aan rondjes, en hier en daar een spatje karakter.
Sander sleurt zich door de UTHA
Sander had nog niet genoeg van zijn 100 km op de Backyard, dus schreef hij zich in voor de UTHA: de Ultra Trail des Hautes Ardennes. Van het hoogste punt van België, Signal de Botrange, naar de Baraque de Fraiture. Als je denkt dat dat bergaf is, heb je het mis: onderweg krijg je een gevarieerd parcours van 100 kilometer en 3000 hoogtemeters voorgeschoteld. Vol modder, stenen, wortels en klimmetjes om u tegen te zeggen.
Het weer? Belgisch nat. Regen die met bakken uit de lucht viel. En toch bleef Sander gaan. Het tweede deel werd serieus trekken en sleuren, maar na 15 uur ploeteren, stappen, bijten en vloeken, mocht hij zijn tweede 100 km op de teller zetten – zijn eerste echte in trailformaat. En of hij content was. Terecht!
Robin en Griet knallen op de 50 km
Niet alleen Sander stond aan de start. Ook Robin en Griet zakten af naar de UTHA, maar dan voor de 50 kilometer. En of die twee er hun draai in vonden: ze liepen in strakke tijden door de Ardense heuvels alsof het niks was. We kunnen er kort over zijn: ze liepen een sterke race in moeilijke omstandigheden en finishten beiden zoals we van hen gewend zijn, met een glimlach, natte voeten en een beetje modder tussen de tanden.
Joyce goes loopy in Courchevel
Ondertussen zat Joyce in het chiquere deel van de bergen: Courchevel, Frankrijk. Maar het was allesbehalve luxe wat daar op haar wachtte. Ze nam deel aan de MDS Crazy Loops, een 24u wedstrijd waar je telkens opnieuw hetzelfde lusje van 4,9 km met 208 hoogtemeters mag afwerken. Klinkt geestdodend? Dat was ook ongeveer het punt.
Doel: 24 uur wakker blijven en minstens 10 rondes binnenhalen. Wat deed Joyce? 15 rondjes, oftewel 75 kilometer en een stevige 3140 hoogtemeters. Geen zever: dat is alsof je in één etmaal bijna 5 keer Signal de Botrange op en af loopt. Joyce bewees nog maar eens dat koppigheid, goeie benen en een stevig karakter het perfecte recept zijn voor zo’n absurd avontuur. Straffe prestatie!
Conclusie: Trail Buddies laten zich niet tegenhouden door regen, hoogtemeters of herhaling
Of het nu een slopende 100 km in de Ardennen is, een 50 km beukpartij, of 24 uur rondjes lopen tegen de verveling in Courchevel – Het was een weekend van natte voeten, vermoeide kuiten, vuile sokken en een stel taaie karakters die geen berg te hoog of modderplas te diep vinden. We zijn weer een paar mooie verhalen rijker. En zoals het een echte Trail Buddy betaamt: volgende week gewoon opnieuw vertrekken.
Reacties